زهرا جهانی، رئیس اداره برنامه‌ریزی، سرمایه‌گذاری و زیرساخت معاونت گردشگری در یادداشتی نوشت: گردشگری کودک را می‌توان پدیده‌ای جدید در دنیا دانست که البته چندان در دنیا هم تعریف شده نیست. شاید دلیل ایجاد این واژه در کشور ما ضرورت نیاز به این نوع سفرها به دلیل محدودیت‌های مدارس برای برگزاری سفر باشد. اگر بخواهیم تعریفی از این نوع گردشگری ارائه دهیم باید بگوییم که گردشگری کودک با انگیزه گردش و هدف لذت بردن و تفریح و استراحت انجام می‌شود.
به دلیل اینکه در حوزه گردشگری، شرط سنی لحاظ نشده، پس کودکان می‌توانند گردشگر محسوب شوند. این نوع گردشگری یک موضوعی جدید و نوپاست که کمتر به آن توجه شده است. فضاهای گردشگری طراحی شده مناسب با ابعاد وجودی کودک می‌تواند نقش استادی مناسب را برای تجربه کردن و آموختن درس های بزرگ زندگی با دیگر جذابیت‌ها داشته باشد.
جای جای ایران را می‌توان مکانی بالقوه برای گردشگری کودک قلمداد کرد. استان گیلان و شمال ایران تا جنوبی‌ترین نقطه این کشور، پر از موقعیت‌های بالقوه گردشگری است که باید با گام‌های پاک کودکان و مانوس شدن آنها با طبیعت در هر کدام از این شهرها، جانی دوباره به صنعت گردشگری داد و با احیای این صنعت مظلوم، فصلی دوباره را شروع کرد. در حال حاضر، برای آشنا کردن کودکان با مفهوم گردشگری کودک، تورهای یک روزه متعددی بر پا شده و با تدابیری به اجرا درآمده است.
البته گردشگری برای کودکان باید کمی متفاوت از سفر بردن و اردو بردن آنها باشد. باید به کودکان اجازه داد که در تورهای گردشگری، به کند و کاو بپردازند و حتی قدم‌هایی هر چند مطمئن را دور از بزرگ‌ترها بردارند و حس ویژه طبیعت را به تنهایی و به دور از محافظت هر لحظه‌ای از جانب بزرگ‌ترها تجربه کنند، زیرا طبیعت اطراف ما هم خالق است و هم خلاق و از آنجا که همیشه ذاتی بخشنده داشته است می‌تواند هر دو حس نام برده را به کودکان انتقال دهد.
در این نوع گردشگری، هدف این است که جسارتی که حس جستجوگری در کودکان به واسطه گردشگری داده می‌شود بسیار فراتر از فضاهای آموزشی و آزمایشگی باشد و این درست همان شاخصه‌ای است که هر انسانی برای ادامه بقا چه در فضاهای شهری و چه در دل طبیعتی عاری از ساخته انسانی باید بیاموزد و چه بهتر که این آموزش از همان سنین اولیه و خالص دوران کودکی انجام شود.
این نوع گردشگری به دلیل آن که نوعی توسعه انسانی محسوب می‌شود، از منظر کشورهای پیشرفته حائز اهمیت بسیار است. مهم‌ترین مرحله رشد و شکل‌گیری هویت فردی و اجتماعی در دوران کودکی اتفاق می‌افتد، باید به این نکته توجه کرد که گردشگری کودک چه نقشی بر شکل‌گیری هویت افراد در این سن خواهد داشت. در واقع می‌توان گفت کودکی که با گردشگری آشنایی دارد بهتر می‌تواند خود، محیط و کشورش را بشناسد و در نتیجه به هویت اصلی و ملی خود دست یابد.
در این زمینه آشنایی کودک با میراث‌تاریخی نقش بسیار مهمی دارد، کودک با گذشته خودش آشنا شده و بهتر می‌تواند به آینده خود مسلط شود، آشنایی با هویت ملی در بسیاری از جنبه‌ها حتی در امنیت ملی تأثیر دارد.
تغییر سبک زندگی در ایران، رشد فزاینده مهاجرت و شهرنشینی، گسترش آپارتمان‌نشینی، فقر حرکتی کودکان و پدیده‌ای به نام «سندرم دوری از طبیعت» و بسیاری عوامل دیگر که موجب شکل‌گیری نیازی در جامعه شده است که ایده سفر و به ویژه طبیعت‌گردی کودکان را به راهی برای رفع گوشه‌ای از این دست نیازها تبدیل کرد.
گردشگری کودک و نوجوان چه توسط مدارس طبیعت و یا مدارس آموزش و پرورش برگزار شود و چه آژانس‌های مسافرتی، نقش بسزایی در سلامت، شادابی و تندرستی کودکان ایفا می‌کند.
امروزه بیش از هر زمان دیگر فقدان تورهای گردشگری برای کودکان و نوجوانان در رده‌های سنی مختلف حس می‌شود. سفرهایی که می‌توانند با اهداف مختلف آموزشی و تفریحی در قالب فعالیت‌هایی چون نمایش و قصه‌گویی، بازی‌های گروهی، کارگاه‌های آموزشی و غیره نکات بسیاری را به کودکان منتقل کند.
انتهای پیام/
نظر شما